Αν και το διάβασα το καλοκαίρι στο προτείνω τώρα που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο, νομίζω είναι τέλειο δώρο για τις ηλικίες που φεύγουν για σπουδές. Αν σ αρέσουν πάλι τα φαντασίας εννοείται πως δεν αφορά μια συγκεκριμένη ηλικία και ξεκάθαρα έχει συνέχεια οπότε καλή αρχή!!
Lenore Corpse…
Ένα όνομα πολλές περιπέτειες.
Διαβάζοντας τον πρόλογο αρχίζεις και μισείς το εικοσάχρονο κορίτσι που ακούει στο όνομα Lenore. Τα έχει όλα, καλλιτέχνης, καταξιωμένη, όμορφη γενικά μια ιδιαίτερη κοπέλα που ρε συ λες δε μπορεί κάτι θα πάει στραβά. Μα όσο προχωράνε οι σελίδες και κατηγορώ τον συγγραφέα- σχολιαστή για αυτό, με φανταστικές περιγραφές και συχνά μια ποιητική ανθοστολισμένη οπτική σκιαγραφεί τον χαρακτήρα ενός κοριτσιού με τα λογικά θέλω της ηλικίας της μπολιασμένο όμως με την ιδιαιτερότητα της ψυχοπλάνου οπότε ξεσπά ανάλογα των δυνάμεων της. Ο συγγραφέας είναι υπαρκτός και όχι μόνο σαν ενέργεια· κινεί τα νήματα με ωμότητα, ρεαλισμό και διαλόγους που θυμίζουν καθημερινότητα των νέων και σε μεταφέρει στον κόσμο της Lenore που τα έχει όλα. Από κατεστραμμένες παραδείσιες τοποθεσίες με χαμένους έρωτες, φανταστικά πλάσματα (κρατιέμαι να μην κάνω σπόιλερ και στο χαλάσω) που παίρνουν ζωή μέχρι αναμετάδοση καταστροφών σε ζωντανό χρόνο. Μια κοπέλα να παλεύει να διεκδικήσει τη ζωή που θέλει ενάντια σε διεφθαρμένους καλλιτέχνες, γκαλερίστες εκτοπισμένους στο δοξασμένο τους χτες και στρατιωτικές ομάδες που την αντιμετωπίζουν σαν τρομοκρατική επίθεση. Η εκδίκησης της μυρίζει μπογιά και ξεχειλίζει από δράση. Μαύρο χιούμορ και στιγμές καφρίλας ενός βίαιου διεστραμμένου κόσμου, με δόσεις υπερβολής από ένα σύμπλεγμα ανθρώπων που όμως γευματίζουν άνετα ανάμεσα στην πραγματικότητα.
Η παράλληλη περιγραφή γεγονότων είναι ιδιαιτέρως επεξηγηματική. Και συχνά μοιάζει σαν και ο ίδιος να κάνει ένα ταξίδι στο ασυνείδητο ψυχισμό της Lenore για να δει ποια στην ουσία είναι. Η αναφορά σε καλλιτέχνες και υπαρκτούς πίνακες, που αν δεν είσαι του χώρου θα σε κάνει να ψαχτείς, αποτελεί συγγραφικό στολίδι. Στην πορεία μαζί με την τρέλα της Lenore θα τα δεις όλα, θα αγαπάς να την μισείς κα να την θαυμάζεις, κάτι σαν κακός της Marvel. Πλούσιο σε δράση βιβλίο με τις εμβόλιμες παραγράφους και τα σχόλια να σε κρατούν σε εγρήγορση και να σου υπενθυμίζουν γεγονότα σαν να είχες δίπλα στον κινηματογράφο ένα φίλο που αν χανόσουν να σου εξηγούσε. Τώρα όσο αφορά το ψυχοπλάνος μμμμ δε θα σου πω ας πούμε πως μαζί με ένα μεγάλο χάρισμα το παίρνεις προίκα και αυτό…Η φαντασία του συγγραφέα ξεπερνά το προσδοκώμενο (άνετα γίνεται comic Book) γι’ αυτό και η συνέχεια των βιβλίων ήταν φυσικό αναμενόμενο γιατί όπως κατάλαβες μιλάμε για το κεφάλαιο 1 -βιβλίο 1.
Υ.Γ. Αρχίζω να σκέφτομαι πως ο ψυχοπλάνος της ιστορίας δεν είναι άλλος από τον Κύριο Γιώργο Μπελαούρη και η πρώτη γεύση της λενορ θα σου μείνει αξέχαστη.
Καλή ανάγνωση
Lina's Cosmos 