Βιβλίο «ο θάνατος του αστρίτη «

Ένα ανοιξιάτικο βροχερό απόγευμα χτύπησε την πόρτα της λέσχης μας ο Κύριος Δημήτρης Κανελλόπουλος φέρνοντας μαζί τις ιστορίες μιας περασμένης εποχής. Ο Θάνατος του Αστρίτη και άλλα διηγήματα.

Μια δεσποτική φιγούρα ο συγγραφέας· χαλαρός, προσιτός, ευγενής και με ακούραστη όρεξη να συνομιλήσει μαζί μας. Με το χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπο του απαντούσε σε ερωτήσεις, μας άκουγε με προσοχή μα και μας γέμισε γνώσεις.

Για τους λίγο παλιότερους αναγνώστες οι ιστορίες του «μυρίζουν χωριό» για τους νεότερους κάθε ιστορία δημιουργεί στο μυαλό τους τα θεμέλια ενός αρχέτυπου σκηνικού για να τοποθετήσουν και να διαδραματίσουν διηγήσεις των προγόνων τους. Η γλώσσα και το λεξιλόγιο ίσως λόγω Πελοποννησιακής  καταγωγής δε με δυσκόλεψε καθόλου απεναντίας ήταν τόσο γνώριμο σαν τις συζητήσεις που άκουγα πιο μικρή στο καφενείο του θείου μου. Αν και το γλωσσάρι στο τέλος είναι τόσο κατατοπιστικό που θα κάνει την ανάγνωση να κυλήσει σαν νερό.

Μια συγγραφική χρόνο-μηχανή η πένα του Κύριου Κανελλόπουλου, πραγματοποιεί ακούραστα για τον αναγνώστη το ταξίδι του βιβλίου· με τις «στάσεις των διηγημάτων» να δίνουν ανάσα ζωής στην πληθώρα των προσώπων και των ονομάτων.

Ο ζωντανός διάλογος χρωματίζεται από ιδιωματισμούς και τοπικές εκφράσεις κομψά και όσο επιβάλλεται για τη δημιουργία αναπόλησης. Εντύπωση δημιουργεί η σκληρή πραγματικότητα των ανθρώπων τόσο καθημερινών λες και ο συγγραφέας σαν περαστικός διαβάτης να χτυπούσε τις πόρτες των ντόπιων και ο καθένας με τη σειρά του να τον «τράταρε» την πιο σκοτεινή αληθινή του ιστορία.

Χαρακτήρες και ήρωες που διαγράφονταν μέσα από τις πράξεις τους και από τη στάση ολόκληρης της ζωής τους.

Η αφιλτράριστη αλήθεια τους με ακραίες συμπεριφορές, πρωτόγονες πράξεις, συγκινησιακά πάθη, σκοτεινά ένστικτα… φαίνεται πως βάδιζε ανάμεσα στην ανάγκη επιβίωσης των δύσκολων καιρών μα και σε μία άγουρη κοινωνική συμπεριφορά.

Κάθε χαρακτήρας μια φωνή του παρελθόντος, μια φιλοσοφία ζωής όχι ξεχασμένη, μα αφημένη στο συρτάρι, που ο συγγραφέας άνοιξε παρουσιάζοντας έτσι μια ολόκληρη εποχή.

Τον ευχαριστώ θερμά και αναμένω την επόμενη συνάντηση μας…

Υ.Γ. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο διήγημα το καθένα σου μετέφερε ένα διαφορετικό συναίσθημα και ευτυχώς που βρίσκονται ακόμα συγγραφείς που καταγράφουν τέτοιες ιστορίες..