Γιατί; γιατί έτσι;

Γιατί να διαβάζω βιβλία;

Γιατί θα πρέπει να διαβάζω; Γιατί να διαβάζω; Μια ερώτηση που βασανίζει τα μικρά παιδιά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

Λίγα λόγια για τους γονείς: Δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή χωρίς να μπορούμε να διαβάζουμε. Είχε πει ο Ουμπέρτο Έκο πως όποιος δεν μπορεί να διαβάσει μέχρι τα 70 του θα έχει ζήσει μια ζωή αλλά όποιος διαβάζει 5000.

 Δεν μπορώ να θυμηθώ το πρώτο μου βιβλίο σίγουρα θυμάμαι βιβλία που διάβαζα συνεχώς στο δημοτικό. Φιλαναγνωσία ή απλά άλλη εποχή. Με λυπεί το γεγονός πως ίσως η  γενιά των 90ς  είναι οι τελευταίοι που θα θυμόμαστε ένα σκληρό εξώφυλλο και τις μυρωδιές του βιβλιοπωλείου. Όχι πως ακόμη δεν βγαίνουν, συγγραφείς υπάρχουν εννοείται, αναγνωστικό κοινό δεν υπάρχει. Σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού  πάνω από τους μισούς  Έλληνες δεν διάβασε ούτε ένα βιβλίο την προηγούμενη χρονιά. Η ανάγνωση του βιβλίου απαιτεί συγκέντρωση, να αφιερώσεις χρόνο, συνθήκες που εκλείπουν από την καθημερινότητα. Ο τρόπος εκπαίδευσης έχει μετατρέψει το διάβασμα των βιβλίων σε καθεστώς πίεσης, υποχρέωσης και μια διαδικασία που απλά πρέπει να συμβάλει μόνο στις εξετάσεις.

Σε ένα καταιγισμό πληροφορίας χωρίς σκέψεις  μόνο εικόνες, ατάκες και συνθήματα. Κοινώς εκτεθειμένοι στο τίποτα.

Ξεχνούν τη χαρά, την ευχαρίστηση. Αποτέλεσμα τα παιδιά να δυσκολεύονται στην απλή κατανόηση κειμένων. Να στέκονται στην απλή πληροφορία, να μην μπορούν να αναπτύξουν τη σκέψη τους, έρμαια στην παραπληροφόρηση, τα social media, τα βίντεο. Σε ένα καταιγισμό πληροφορίας, χωρίς σκέψεις  μόνο εικόνες, ατάκες και συνθήματα. Κοινώς εκτεθειμένοι στο τίποτα.

Λίγα λόγια για το παιδί! Πως μπορεί να βοηθήσει λοιπόν το παιδί η ανάγνωση ενός βιβλίου:

Μπορούμε να σκεφτούμε σε βάθος. Να μάθουμε να συγκεντρωνόμαστε. Να ταξιδέψουμε σε έναν άλλο κόσμο από το δικό μας. Να αφήσουμε ελεύθερη την φαντασία μας. Να βελτιώσουμε το λεξιλόγιο μας. Να συνδεθούμε με άλλες σκέψεις και ιδέες. Να ταξιδέψουμε. Να αποκτήσουμε εν συναίσθηση. Να αναπτύξουμε την κρίση μας την αξιολόγηση μας. Ή απλά να ψυχαγωγηθούμε.

Σκάρωσα ένα μικρό ποιηματάκι για τους μικρούς μου φίλους.

Αχ Καλό μου βιβλίο

Πόσο σε σε αγαπώ

Ξενυχτάω για σένα

Με φωτάκι μικρό.

Μία μία τις λέξεις

Δυνατά τις γραμμές

Φτιάχνω και προτασούλες

Που τις γράφω και αυτές.

Όταν δεν μου αρέσεις

ξεφυλλίζω γοργά

Σε αφήνω στη μέση

Ή σε πιάνω μετά.

Όταν όμως μ’ αρέσεις

Πια χωρίς δισταγμό

Φαντασία θα βάλω

Που τον ήρωα θα ζω.

Καλό μήνα!!!

Υ.γ. Μην ξεχνάς το βιβλίο είναι πάντα ένα από τα καλύτερα δώρα!

Σας φιλώ μέχρι την επόμενη φορά!!

Σχολιάστε