Πέρασε από το πατρογονικό της σπίτι πριν πάει στο δικό της. Είχε καιρό να ανταμώσει τους γονείς της. Ανέβαινε μετρώντας τα σκαλιά σαν να ζητούσε απ΄ τη μνήμη της να ξαναζωντανέψει όλα τα βήματα των προγόνων που ανεβοκατέβηκαν τη σκάλα, απ΄ τον προηγούμενο κιόλας αιώνα. Τα βήματα τους είχαν κάνει γούβες στη μέση των σκαλοπατιών. Το διέσωσε ο χρόνος. Δεν το επιδίωξαν, δεν είχαν καν σκεφτεί πως απ΄ το σώμα τους θα έμενε τούτο το αποτύπωμα στην πέτρα, όταν οι ίδιοι είχαν γίνει σκόνη. Γιαγιάδες, παππούδες, θείες θείοι εξάδελφοι χαμένοι στους πολέμους, εξαδέλφες με τα μακριά φουστάνια τους και τα πλατιά τακούνια. Γαμπροί καινούριοι με πατημασιές συγκρατημένες, που θα χαν έρθει οικογενειακώς ένα απόγευμα ή ένα βράδυ να ζητήσουν το ονειρεμένο χέρι, μόλις έσβηναν πάλι τα πένθη από τους χαμούς, στα μεσοδιαστήματα των εξεγέρσεων. Και των γαμπρών λοιπόν τα νέα βήματα προστέθηκαν στην πέτρα και πάλιωσαν, όταν έσπειραν στις παστάδες τα νέα φυντάνια του σογιού. Όλοι αυτοί σώθηκαν απρόσμενα στη φαγωμένη πέτρα. Και ένιωσε ξαφνικά να γεμίζει η ψυχή της από σεβασμό για την εντατική σιωπή των πεθαμένων.
Η γυναίκα αυτή υπήρξε κάποτε. Έζησε τη ζωή της στην άκρη της θάλασσας, μια πλούσια ζωή, χωρίς στερήσεις. Παράξενη γυναίκα, που δεν δόθηκε ούτε στον έρωτα ούτε έδωσε ποτέ το χέρι στην κοινωνική συναναστροφή. Η σχέση της με το νερό διαμορφώθηκε από τον ακαθόριστο φόβο των μικροβίων. Υπήρχαν όμως άλλες, πιο ανομολόγητες αιτίες, που την τυραννούσαν από την μικρή της ηλικία.
Η γραφή διέσωσε αρκετά στοιχεία της πραγματικής γυναίκας και ο χαρακτήρας της ολοκληρώθηκε με τη δραστική επέμβαση της μυθοπλασίας. Αντισυμβατική αλλά και αντιφατική, τολμηρή αλλά και φοβισμένη, γενναιόδωρη και φειδωλή, ανοιχτή στην πρόοδο του αιώνα της, υπερασπίστρια των δικαιωμάτων της γυναίκας με τον τρόπο της, σε μια εποχή που αυτό δεν ήταν καθόλου αυτονόητο. Η μόρφωση της την οδήγησε να συνομιλεί με ηρωίδες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, να γειτονεύει με την βίβλο και με την ελληνική μυθολογία.
Η γλώσσα του συγγραφέα δένει με το σκηνικό της εποχής και πλαισιώνει τον τόπο με τους ιδιωματισμούς και τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί. Η ηθογραφική τεχνική του διανθίζει τις προσωπικότητες των ηρώων και κάνει τη χρονική μετάβαση τόσο αβίαστα προκαλώντας την απαραίτητή συγκίνηση ως στο τέλος.
Η Κυρία Ερασμία μια γλυκόπικρη ιστορία με φοβικά σύνδρομα ή μια φεμινιστική φωνή;
Η Κυρία Ερασμία μια γλυκόπικρη ιστορία με φοβικά σύνδρομα ή μια φεμινιστική φωνή;
Σε μια κλειστή κοινωνία όπως ήταν η κοινωνία της Κρήτης του 1930 η Ερασμία ακολουθεί τα πρότυπα του φεμινισμού της ήδη ξεσηκωμένης Ευρώπης. Το πόνημα του Παπαδάκη είναι γύρω από ένα πρόσωπο εσωτερικά παραμορφωμένο από ψυχολογικά στίγματα και συνειδητές προβολές εξαναγκασμού.
Τι ζητά η Ερασμία από τη ζωή; Είναι τα συναισθήματα του παρελθόντος που έρχονται στο φως αρκετά για τη λύτρωση της που θα την οδηγήσουν σε μια πεπατημένα ζωή της κανονικότητας όπως την ορίζει ο κόσμος. Η Ερασμία εκπροσωπεί κάθε γυναίκα που προσπαθεί να ανταποκριθεί στους ρόλους που υποχρεούται να ακολουθήσει. Το θέμα είναι αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει σε αυτούς μέσα σε μια πληθώρα κοινωνικών συμβάσεων καθώς και πολιτικών εξελίξεων. Σε ένα σκηνικό που όλο αλλάζει και παρασέρνει όλους τους ήρωες ένα παραμένει σταθερό η εσωτερική δύναμη της. Η υποχόνδρια ανέραστη Ερασμία καταφέρνει στο τέλος ένα πράγμα πάντως να ανταποκριθεί στο ρόλο που η ίδια διάλεξε για τη ζωή της και που ο κ. Παπαδάκης με αυτές τις χαρακτηριστικές δόσεις κωμικής γραφής καταφέρνει να μας παρουσιάσει ένα απολαυστικό μυθιστόρημα.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της ΕΣΤΙΑΣ.
Lina's Cosmos 