Σαράντα συγγραφείς-μέλη της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων απευθύνονται στον σύγχρονο αναγνώστη και ιδιαίτερα στη νέα γενιά, με μια βαθύτερη έννοια: η αναθέρμανση της ιστορικής μνήμης, που θα επιτευχθεί μέσω του λόγου τους, να αποτελέσει αφορμή περισυλλογής, νηφάλιας αξιολόγησης των γεγονότων και προσήλωσης στην ενότητα και στα θετικά στοιχεία που σταδιακά προέκυψαν από την εθνική τραγωδία του… Continue reading Μνήμη και αναδημιουργία (1922-2022)
Ετικέτα: λέσχη ανάγνωσης
Μαθήματα δημιουργικής γραφής
Ένα εργαστήριο δημιουργικής γραφής γίνεται η αφορμή για να ξετυλιχθούν τα νήματα διαφορετικών αφηγήσεων και προσωπικών αποκαλύψεων. Με ποιο τρόπο η μνήμη του έρωτα και του θανάτου μετατρέπεται σε γραφή; Πως μπορεί κανείς να χωρέσει μέσα σε λίγες σελίδες όλα εκείνα που όρισαν τη ζωή του; Μπορούν οι λέξεις να φέρουν κοντά τους ανθρώπους και… Continue reading Μαθήματα δημιουργικής γραφής
Τα χέρια της
Η Τζο είναι γυναίκα, ζει στη μεγάλη πόλη. Έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το τοπίο που την περιβάλλει. Το παρατηρεί, το εξερευνά, αφήνεται στους ρυθμούς του, αναζητά σ ’αυτό μια αμφίδρομη οικειότητα. Το χαρτί κι ο δρόμος είναι πεδία δράσης γι’ αυτήν, όχι ταυτόσημα, ούτε όμως παράλληλα. Πάει να πει πως συναντιούνται. Κάποτε έρχεται… Continue reading Τα χέρια της
Μια γυναίκα απολογείται
Μια βασανισμένη ψυχή που καταδικάστηκε γιατί σκότωσε το βιαστή της, η Ελένη στέκεται στο δικαστήριο και παραθέτει την ιστορία της. «Αν δεν τον σκότωνα θα με βίαζε. Εμένα την Ελένη όπως βιάζουν καθημερινά χιλιάδες γυναίκες που παγώνουν και δεν αντιδρούν. Ο φόβος σε παγώνει, είναι σαν να σβήνει ένα κερί μέσα σου, δεν μπορείς να… Continue reading Μια γυναίκα απολογείται
Δεκατρία και μισό
"Δεκατρία και μισό" συγγραφέας Παναγιώτης Βούρος. Η ζωή είναι οι ψυχές που έχασες και δεν ξέρεις πως να υπάρχεις όταν λείπουν. Η ζωή είναι ό,τι χάσαμε κι όχι ό,τι προφτάσαμε. Είμαι εκεί τώρα. Στα χοντρά εξυπηρετικά χαλίκια της παραλίας του Filoxenia αναπαύονται οι λαστιχένιες σαγιονάρες μου και τούτο το περιεχόμενο σε ένα πρόχειρο χαρτί. Κάτω… Continue reading Δεκατρία και μισό
ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Η λέσχη ανάγνωσης υποδέχτηκε τον συγγραφέα ΘάνοΚάππα για να παρουσιάσει το βιβλίο του: «πως πάνε τα πράγματα;». -Πως πάνε τα πράγματα λοιπόν; Πάνε δεν πάνε καιαυτά, Πως να πάνε; Μάλλον είναι αυτό το νεύμα όπως μας είπε και ο συγγραφέας,το νεύμα της απάντησής χωρίς λόγια, που τα μάτια λένε ότι νιώθουν ανάλογα με τηφάση που… Continue reading ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Καπράγια
«Πως σε λένε;» τη ρώτησα. «Είμαι η Οφέλια». «Κι εγώ η Ρομίνα». «Το ξερω» μου είπε γελαστά. «Από που το ξέρεις;». «Από πάντα», αποκρίθηκε δίχως να με κοιτάζει. Τρόμαξα. «Ποια είσαι; τι είσαι;» ψέλλισα. «Είμαι ό,τι φοβάσαι, ό,τι όλοι αυτοί φοβούνται, είμαι ό,τι σου κρύβουν και ό,τι προσπαθούν να θάψουν στη λήθη». «Είμαι εσύ! η… Continue reading Καπράγια
ΕΝΑΜΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΦΩΣ
Νουβέλα, Ενάμιση δευτερόλεπτο φως, βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ. Γιάννης Μακριδάκης … ο φάρος είναι για τον καπετάνιο μια σταθερά επαλήθευσης ότι τα όργανα λειτουργούν σωστά, ότι δεν έχουν βλάβη, είναι και η ελπίδα ο φάρος για τον ναυτικό, ένα φως μες στο σκοτάδι, τον βλέπει και ημερεύει·Τι είναι όμως του φαναριού ο πύργος για τον Μάριο… Continue reading ΕΝΑΜΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΦΩΣ
Το πράσινο φόρεμα
Χωρίς συστάσεις - Λένα Μαντά Οπισθόφυλλο: Για ποιον από τους τρεις θα φορέσει εκείνη το πράσινο φόρεμα; Ένα βιβλίο για να χαλαρώσεις και να ταξιδέψεις στην Αθήνα του 1960 και να προσγειωθείς στην Αθήνα του τώρα (χωρίς κορονοϊό). Δεκαετία του ΄60 η γιαγιά Μάγδα ζει τον απόλυτο έρωτα, αυτόν που όταν δυο βλέμματα διασταυρώνονται οφείλεις να… Continue reading Το πράσινο φόρεμα
ο σκλάβος
Ο σκλάβος Τέσσερα χρόνια μετά τις σφαγές του Χμιελνίσκυ τον 17ο αιώνα, ο Ιακώβ, βρίσκεται σκλάβος γελαδάρης σ΄ένα Πολωνικό χωριό πάνω στα βουνά, ερωτεύεται τη Βάντα, κόρη του αφεντικού του. Όταν, μετά την εξαγορά και απελευθέρωση του, αποκαλύπτει πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν, οι δυο τους δραπετεύουν, για να καταλήξουν σε μια μακρινή… Continue reading ο σκλάβος
Lina's Cosmos 