Η Τζο είναι γυναίκα, ζει στη μεγάλη πόλη. Έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το τοπίο που την περιβάλλει. Το παρατηρεί, το εξερευνά, αφήνεται στους ρυθμούς του, αναζητά σ ’αυτό μια αμφίδρομη οικειότητα. Το χαρτί κι ο δρόμος είναι πεδία δράσης γι’ αυτήν, όχι ταυτόσημα, ούτε όμως παράλληλα. Πάει να πει πως συναντιούνται. Κάποτε έρχεται… Continue reading Τα χέρια της
Ετικέτα: λέσχη ανάγνωσης
Μια γυναίκα απολογείται
Μια βασανισμένη ψυχή που καταδικάστηκε γιατί σκότωσε το βιαστή της, η Ελένη στέκεται στο δικαστήριο και παραθέτει την ιστορία της. «Αν δεν τον σκότωνα θα με βίαζε. Εμένα την Ελένη όπως βιάζουν καθημερινά χιλιάδες γυναίκες που παγώνουν και δεν αντιδρούν. Ο φόβος σε παγώνει, είναι σαν να σβήνει ένα κερί μέσα σου, δεν μπορείς να… Continue reading Μια γυναίκα απολογείται
Δεκατρία και μισό
"Δεκατρία και μισό" συγγραφέας Παναγιώτης Βούρος. Η ζωή είναι οι ψυχές που έχασες και δεν ξέρεις πως να υπάρχεις όταν λείπουν. Η ζωή είναι ό,τι χάσαμε κι όχι ό,τι προφτάσαμε. Είμαι εκεί τώρα. Στα χοντρά εξυπηρετικά χαλίκια της παραλίας του Filoxenia αναπαύονται οι λαστιχένιες σαγιονάρες μου και τούτο το περιεχόμενο σε ένα πρόχειρο χαρτί. Κάτω… Continue reading Δεκατρία και μισό
ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Η λέσχη ανάγνωσης υποδέχτηκε τον συγγραφέα ΘάνοΚάππα για να παρουσιάσει το βιβλίο του: «πως πάνε τα πράγματα;». -Πως πάνε τα πράγματα λοιπόν; Πάνε δεν πάνε καιαυτά, Πως να πάνε; Μάλλον είναι αυτό το νεύμα όπως μας είπε και ο συγγραφέας,το νεύμα της απάντησής χωρίς λόγια, που τα μάτια λένε ότι νιώθουν ανάλογα με τηφάση που… Continue reading ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Καπράγια
«Πως σε λένε;» τη ρώτησα. «Είμαι η Οφέλια». «Κι εγώ η Ρομίνα». «Το ξερω» μου είπε γελαστά. «Από που το ξέρεις;». «Από πάντα», αποκρίθηκε δίχως να με κοιτάζει. Τρόμαξα. «Ποια είσαι; τι είσαι;» ψέλλισα. «Είμαι ό,τι φοβάσαι, ό,τι όλοι αυτοί φοβούνται, είμαι ό,τι σου κρύβουν και ό,τι προσπαθούν να θάψουν στη λήθη». «Είμαι εσύ! η… Continue reading Καπράγια
ΕΝΑΜΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΦΩΣ
Νουβέλα, Ενάμιση δευτερόλεπτο φως, βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ. Γιάννης Μακριδάκης … ο φάρος είναι για τον καπετάνιο μια σταθερά επαλήθευσης ότι τα όργανα λειτουργούν σωστά, ότι δεν έχουν βλάβη, είναι και η ελπίδα ο φάρος για τον ναυτικό, ένα φως μες στο σκοτάδι, τον βλέπει και ημερεύει·Τι είναι όμως του φαναριού ο πύργος για τον Μάριο… Continue reading ΕΝΑΜΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΦΩΣ
Το πράσινο φόρεμα
Χωρίς συστάσεις - Λένα Μαντά Οπισθόφυλλο: Για ποιον από τους τρεις θα φορέσει εκείνη το πράσινο φόρεμα; Ένα βιβλίο για να χαλαρώσεις και να ταξιδέψεις στην Αθήνα του 1960 και να προσγειωθείς στην Αθήνα του τώρα (χωρίς κορονοϊό). Δεκαετία του ΄60 η γιαγιά Μάγδα ζει τον απόλυτο έρωτα, αυτόν που όταν δυο βλέμματα διασταυρώνονται οφείλεις να… Continue reading Το πράσινο φόρεμα
ο σκλάβος
Ο σκλάβος Τέσσερα χρόνια μετά τις σφαγές του Χμιελνίσκυ τον 17ο αιώνα, ο Ιακώβ, βρίσκεται σκλάβος γελαδάρης σ΄ένα Πολωνικό χωριό πάνω στα βουνά, ερωτεύεται τη Βάντα, κόρη του αφεντικού του. Όταν, μετά την εξαγορά και απελευθέρωση του, αποκαλύπτει πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν, οι δυο τους δραπετεύουν, για να καταλήξουν σε μια μακρινή… Continue reading ο σκλάβος
Υπενθύμιση
Πως θα νιώθατε αν ξυπνούσατε σε ένα δωμάτιο άγνωστο για σας; Όλα να έχουν μια απροσδιόριστη οικειότητα μα τίποτα να μην μπορεί να μαρτυρήσει ακριβώς τη δική σας θέση στο χώρο. Ο συγγραφέας ξεκινά τοποθετώντας τον πρωταγωνιστή μας χωρίς όνομα, να ξυπνά σε ένα φαινομενικά τακτοποιημένο σπίτι μα δεν θυμάται καν αν του ανήκει. Ανάμεσα… Continue reading Υπενθύμιση
Κόμπο τον κόμπο
Η αναγνωστική χρονιά της λέσχης ανάγνωσης ξεκινησε με το βιβλίο της συγγραφέος Δήμητρα Λουκά "Κόμπο τον Κόμπο". Μέσα από τις άδυτες σχισμές του παρελθόντος ξεπροβάλλει το πορτρέτο μιας άλλης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας σκληρής, διαταραγμένης, στενόμυαλης βουτηγμένη στις προκαταλήψεις, πριν ριζοβολήσει η έννοια του πολιτισμού, όταν οι άναρθρες κραυγές δικαιοσύνης και ανθρωπιάς σωπαίνουν πριν σχεδόν ακουστούν.… Continue reading Κόμπο τον κόμπο
Lina's Cosmos 