Μια Ελλάδα οδεύει τον Γολγοθά της… Απλωμένα χέρια ευρωβουλευτάδων και δημοτικών συμβούλων, τείνουν να αρπάξουν από τα ρακένδυτα σκισμένα ρούχα της ό,τι απέμεινε. Να ξηλώσουν και την τελευταία ένωση κλωστής κρατώντας δήθεν έτοιμες τις δαχτυλήθρες για το νέο ράψιμο της φορεσιάς. Μόνο που ακόμα μια φορά η Ελλάδα θα ναι γυμνή σαν τον Βασιλιά που τον κορόιδεψαν με τα καινούρια ρούχα και του πήραν και αυτά που είχε.«Ο Βασιλιάς είναι γυμνός!!!». Μικρά παιδιά πνίγηκαν στα γέλια και το κατάλαβαν.
Το είχες διαβάσει στα βιβλία, το είδες και στην πράξη: πως είναι από χρόνια αναμμένα τα ταφικά φαναράκια των σπουδαίων ανθρώπων. Παρελαύνουν δίπλα στα λευκά μάρμαρα περιμένοντας το μνημόσυνο της νέας άφαντης φορεσιάς· άσχετα αν εσύ ελπίζεις ακόμα πως θα την δεις όταν θα «Οδεύεις προς των καλπών τα στενά», με τα εκλογικά σου δικαιώματα να σου κουράζουν τα χέρια σαν κάποιο παλιό πανό αγανακτισμένης φιγούρας που από χρόνια σκίστηκε από την πολυκαιρία.
Μη ξεγελιέσαι. Ο νικητής θα φορέσει το στέμμα του γραμματιζούμενου Φαρισαίου και όποιος δε βγει θα νίπτει τας χείρας του στις χρυσές λεκάνες της εκλεγμένης αντιπολίτευσης (και αυτή εκλεγμένη είναι). Ενώ εσύ που νομίζεις πως φωνάζοντας υπέρ κάποιων που πίστευες πως θα σε σώσουν θα ακούσεις τα μπράβο για την υπευθυνότητα σου και το πολύ να πάρεις σαν βραβείο ένα κόκκινο μανδύα και ένα αγκάθινο στεφάνι. Ταπεινωμένος θα συνεχίζεις να γονατίζεις μόνο που για σένα δεν θα υπάρχει το θεϊκό σημάδι της ανάστασης…
Λίνα Κοσμοπούλου
Εύχομαι σε όλους σας καλή μεγάλη βδομάδα!!!
Υ.Γ. Παγκόσμια ημέρα του βιβλίου χωρίς βιβλίο δεν γίνεται. Ρίξε μια ματιά στα άρθρα και κάνε το δώρο σου Βιβλίο “ο θάνατος του αστρίτη “, World Poetry Day, Η πάνω μεριά του κόσμου…, «Στο καλλιτεχνικό στέκι» παρέα με την άλωση της Κωσταντίας